Α' Τάξη - Μουσείο Πιερίδη / Εκκλησία Αγίου Λαζάρου / Μεσαιωνικό Κάστρο Λάρνακας

Η Α’ Λυκείου είχε δύο προορισμούς. οι μισοί μαθητές επισκέφθηκαν το Μουσείο Πιερίδη (το πρώτο ιδιωτικό μουσείο της Κύπρου) και οι υπόλοιποι την Εκκλησία του Αγίου Λαζάρου και το Μεσαιωνικό Κάστρο της Λάρνακας. Ακολούθως, όλοι οι μαθητές κατέληξαν στο εστιατόριο Food Park City στη περιοχή Mackenzy της Λάρνακας για φαγητό και περίπατο.

Μουσείο Πιερίδη – Πολιτιστικό Ίδρυμα Τράπεζας Κύπρου

Το Μουσείο Πιερίδη είναι το παλαιότερο ιδιωτικό μουσείο στην Κύπρο και στεγάζεται στο προγονικό σπίτι της οικογένειας Πιερίδη, ένα κτήριο αποικιακού χαρακτήρα, που χτίστηκε το 1815.

Η συλλογή του Μουσείου συγκροτήθηκε από την οικογένεια Πιερίδη και περιλαμβάνει μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά αντικείμενα πολιτισμού του νησιού. Καταγράφει την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη της Κύπρου στην πορεία χιλιάδων ετών.

Τα αντικείμενα που εκτίθενται χρονολογούνται από το 4000 π.Χ. έως τον 15ο αιώνα μ.Χ. και αποτελούν σημαντική μαρτυρία του μακρόχρονου πολιτισμού που άκμασε στην Κύπρο. Μεταξύ των αντικειμένων της συλλογής περιλαμβάνονται το κόκκινο γυαλισμένο σκεύος από την Πρώϊμη Εποχή του Χαλκού, ρωμαϊκά γυάλινα σκεύη και μεσαιωνικά κεραμικά πιάτα.

Ο επισκέπτης μπορεί επίσης να δει στην αυλή του Μουσείου συλλογή σύγχρονων ελληνικών και κυπριακών γλυπτών.

Ο ιερός ναός του Αγίου Λαζάρου

Μια από τις πιο ωραίες και αρχαίες εκκλησίες στην Κύπρο είναι η Εκκλησία του Αγίου Λαζάρου, του φίλου του Χριστού, στη Λάρνακα, κτισμένη πάνω στον τάφο του Αγίου. Σύμφωνα με την παράδοση, όταν μετά την ανάληψη του Χριστού, άρχισε ο διωγμός των Χριστιανών στην Ιουδαία, ο Λάζαρος κατέφυγε στην Κύπρο, στο Αρχαίον Κίτιον (την σημερινή Λάρνακα) του οποίου διετέλεσε πρώτος επίσκοπος. Εδώ έζησε για άλλα 30 περίπου χρόνια και εδώ θάφτηκε για δεύτερη και τελευταία φορά. Πάνω από τον υπόγειο τάφο του κτίστηκε πριν 1100 χρόνια, η μεγαλόπρεπη βυζαντινή εκκλησία που βλέπουμε σήμερα.

Ο Ναός αυτός ήταν από πολύ παλιά γνωστός στον χριστιανικό κόσμο και αποτελούσε μέχρι τα πρώτα χρόνια του αιώνα μας απαραίτητο συμπλήρωμα στο προσκύνημα των Αγίων Τόπων ,σαν δεύτερη Βηθανία.

Η ιστορία του ναού αρχίζει το 890 μ.χ. με την εύρεση του λειψάνου του αγίου στον τάφο του, στο μικρό ναό ή μνημείο που υπήρχε τότε, μέσα σε μαρμάρινη λάρνακα στην οποία ήταν χαραγμένα τα εξής : « Λάζαρος ο τετραήμερος και Φίλος του Χριστού ». Ο τότε αυτοκράτορας του Βυζαντίου Λέων ΣΤ’ ο Σοφός μετέφερε το λείψανο στην Κωνσταντινούπολη και σ’ αντάλλαγμα έστειλε χρήματα και τεχνίτες για να κτίσουν το Ναό που βλέπουμε σήμερα. (Το άγιο λείψανο χάθηκε αργότερα, όταν οι Σταυροφόροι το μετέφεραν στην Μασσαλία. Διασώθηκε όμως ένα μικρό μέρος, αυτό που κρατήσαν οι τότε Κιτιείς για την πόλη τους, και που βρέθηκε κάτω από την αγία τράπεζα).

Παλαιότερα ο Άγιος Λάζαρος λειτουργούσε σαν Μοναστήρι. Τον καιρό της Φραγκοκρατίας πέρασε στα χέρια των Ρωμαιοκαθολικών από τους οποίους τον πήραν οι Τούρκοι όταν κατέλαβαν την Κύπρο το 1571, και από αυτούς τον αγόρασαν πίσω οι Ορθόδοξοι, το 1589. Για ένα διάστημα (1589-1781) οι Λατίνοι διατηρούσαν το δικαίωμα να λειτουργούν δύο φορές τον χρόνο στη Βόρεια κόγχη του Ιερού όπου διατηρείται ακόμα το Λατινικό αλτάριο, όπως επίσης και ο Λατινικός πεντάσταυρος στη Βόρεια πύλη του Ναού. Ο Ναός του Αγίου Λαζάρου, κτισμένος γύρω στο 890 μ.Χ. από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Λέοντα το Σοφό, αρχιτεκτονικά ανήκει στους θολωτούς Ναούς της Κύπρου. Είναι κτισμένος εξ ολοκλήρου από πέτρα, τρίκλιτος με τρείς τρούλλους στο μεσαίο κλίτος που σήμερα είναι κομμένοι από πάνω γιατί καταρρίφθηκαν κατά την παράδοση από τους Τούρκους, την εποχή της Τουρκοκρατίας. Το 1570 κτίστηκε η στοά στη Νότια πλευρά του Ναού, και το 1857 το σημερινό καμπαναριό που αντικατέστησε το παλαιό, το οποίο γκρέμισαν οι Τούρκοι όταν κατέκτησαν την Κύπρο.

Παλαιότερα ολόκληρος ο Ναός ήταν αγιογραφημένος, αλλά οι αγιογραφίες καταστράφηκαν σιγά σιγά από την υγρασία που επικρατεί στην περιοχή. Στη Β.Δ. γωνιά του περίβολου υπάρχει μικρό κοιμητήριο Διαμαρτυρομένων Προξένων και Ιερασποστόλων, με ωραίους μαρμαρόγλυπτους τάφους.

Στο εσωτερικό του ναού το ξυλόγλυπτο εικονοστάσι, του ναού είναι εξαιρετικής τέχνης, πρόκειται για ένα από τα ωραιότερα στην Κύπρο, έργο του λειτουργού Χατζησάββα Ταλιαδώρου και του αγιογράφου Χατζημιχαήλ. Κατασκευάσκηκε το 1773-1782 και έχει συνολικά 120 εικόνες, μεγάλες και μικρές θαυμάσιας τέχνης. Επίσης, αριστούργημα ξυλογλυπτικής τέχνης είναι και η αγία Τράπεζα, έργο και αυτό του 1773, καθώς και ο δεσποτικός θρόνος (1734). Η πιο πολύτιμη εικόνα του Ναού είναι η αρχαία εικόνα του Αγίου Λαζάρου του 12ου αιώνα στην οποία εικονίζεται ως επίσκοπος φορώντας πολυσταύριο φελόνιο.

Στους σκοτεινούς αιώνες της Τουρκοκρατίας μέχρι και τις πρώτες δεκαετίες του αιώνα μας, ο Ναός του Αγίου Λαζάρου είχε αναπτύξει πλούσια θρησκευτική, κοινωνική, φιλανθρωπική και εκπαιδευτική δραστηριότητα, καθιστάμενος το κέντρο της ζωής της πόλης Σκάλα - Λάρνακα.

Σήμερα ο Ναός του Αγίου Λαζάρου εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό θρησκευτικό προσκύνημα, ιδιαίτερα κατά την τελευταία εβδομάδα της Μ. Τεσσαρακοστής, με επίκεντρο το Σάββατο του Λαζάρου και την είσοδο στη Μεγάλη Εβδομάδα.

Πηγή: Επιτροπή Αγίου Λαζάρου

Μεσαιωνικό Κάστρο Λάρνακας

Το Μεσαιωνικό Κάστρο της Λάρνακας βρίσκεται στο τέλος του παραλιακού δρόμου των Φοινικούδων και αναφέρεται επίσης και ως Φρούριο της Λάρνακας. Πιστεύεται ότι είχε αρχικά χτιστεί κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα και πήρε τη σημερινή του μορφή κατά τη διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας, αν και υπάρχει κάποια αμφισβήτηση σχετικά με την προέλευσή του.

Ο Χρονογράφος Florius Βουστρώνιος το τοποθετεί στα χρόνια του Λουζινιανού Βασιλιά Ιάκωβου I (1382 – 1398 μ.Χ.), ο οποίος το έχτισε για την προστασία του λιμανιού της πόλης. Την ίδια περίοδο οι Γενουάτες κατέλαβαν την Αμμόχωστο και οι Λουζινιανοί έπρεπε να αναπτύξουν ένα άλλο σημαντικό λιμάνι για τις ανάγκες του βασιλείου τους. Πηγές του 18ου αιώνα επιμένουν ότι το κάστρο χτίστηκε από τους Τούρκους το 1625 μ.Χ., παρά το γεγονός ότι τουρκική φρουρά τοποθετήθηκε εκεί από το 1570 μ.Χ. Άλλες αναφορές από τους ταξιδιώτες επιβεβαιώνουν ότι το κάστρο κτίστηκε πριν από το 1625.

Μετά το τέλος της Οθωμανικής Περιόδου στην Κύπρο, οι Βρετανοί το μετέτρεψαν σε φυλακή και χρησιμοποιήθηκε κατά τα πρώτα χρόνια της κυριαρχίας τους. Το δυτικό τμήμα του ισογείου στα ανατολικά χρησιμοποιήθηκε για την εκτέλεση αιχμαλώτων. Η αγχόνη, που πρέπει να είχε κατασκευαστεί σε ειδικό δωμάτιο, χρησιμοποιείτο μέχρι και το 1948.

Σήμερα, το κάστρο στεγάζει το μικρό Μεσαιωνικό Μουσείο της Λάρνακας σε τρεις αίθουσες και σ΄ αυτό εκτίθενται αντικείμενα από την Παλαιοχριστιανική Περίοδο (4ος – 7ος αιώνας) και την Περίοδο της Τουρκοκρατίας (18ος – 19ος αιώνας).